نقش آموزش و پرورش در آموزش سواد رسانه ای

نقش آموزش,, و پرورش, در عصر کنونی فقط انتقال معلومات و دانش نیست، توانمندسازی دانش آموزان برای زیستن در عصر کنونی از وظایف این نهاد مهم است که زیربنای توسعه و پیشرفت محسوب می شود و معماران فردای کشور را تربیت می کند.
در میان مقاطع تحصیلی در آموزش,, و پرورش,، مقطع متوسطه به سبب داشتن نقش ارتباطی بین مدرسه و جامعه از اهمیت بالا و سرنوشت سازی برخوردار است. دانش آموختگان این مقطع که به عنوان دیپلم از آن خارج می شوند ضروری است به سواد رسانه, ای به عنوان مهارتی لازم برای زندگی در عصر کنونی و جامعه اطلاعاتی مجهز شوند، مهارتی که تسلط بر آن برای دانش آموزان بیش از سایر اقشار جامعه احساس می شود.

سازمان ها و موسساتی که در زمینه سواد رسانه, ای فعالیت می کنند مانند: یونسکو درباره چهار زمینه در خصوص مهارت های مورد نیاز سواد رسانه, ای توافق دارند. مهارت های مرتبط با سواد رسانه, ای می توانند در توانایی در زمینه هایِ دسترسی و استفاده، ‌تحلیل کردن، ‌ارزیابی انتقادی و تولید خلاق خلاصه شوند. همه این مهارت ها پیشرفت جنبه های شخصی توانایی های خودآگاهی، تفکر انتقادی و توانایی حل مشکل را تقویت می کنند. این زمینه ها را می توان توانایی دسترسی و استفاده از رسانه, ها، تحلیل و ارزیابی، تولید و ارتباط با پیام های رسانه, ای و تفکر انتقادی نامید.

همچنین امروزه حجم بالای اطلاعات و دانش از طریق شبکه های اطلاعاتی در دسترس همگان قرار می گیرد. دانش آموزان به سبب استفاده از رسانه, ها با اهداف متنوع و بوی‍‍ژه اهداف آموزش,,ی و سرگرمی، ارتباط زیادی با رسانه, های مختلف دارند.

معمولا وقتی تاثیرات نامناسب انواع رسانه, ها مانند برنامه های رسانه, ای غیرمجاز، بازی های رایانه ای، شبکه های تلویزیونی ماهواره ای غیرمجاز ، استفاده نابجا از اینترنت و شبکه های اجتماعی مجازی و… بر دانش آموزان به صورت افت تحصیلی و مشکلات اخلاقی و رفتاری، آشکار می شود، به راههای درمانی اندیشیده می شود در حالی که بهتر است نوجوانان را به ابزارِ نیرومندتری به نام سواد رسانه ای مجهز سازیم تا خود با کمک والدین و اولیای مدرسه و سایر منابع مفید، فعالانه دست به گزینشگری و پالایش بزنند و بانظارتِ اصولی بر کارشان، رژیم مصرف رسانه ای خود را تنظیم و کنترل کنند.

با توجه به شتاب روزافزون پیشرفت فناوری، باید در زمان کنونی که جهان به تعبیر اندیشمندان ارتباطات، به دهکده ای کوچک تبدیل شده است، شهروندانی را برای زندگی در این شرایط تربیت کنیم و بهترین زمان و بهترین مکان آن کلاس های درس و محیط امن آموزش,, و پرورش, است. در عصر تسلط رسانه ها و رسانه ای شدن زندگی ها، تسلط بر سواد رسانه ای ضرورتی اجتناب ناپذیر است. نقش آموزش,, و پرورش, در عصر کنونی فقط انتقال معلومات و دانش نیست، توانمندسازی دانش آموزان برای زیستن در عصر کنونی از وظایف این نهاد مهم است که زیربنای توسعه و پیشرفت محسوب می شود و معماران فردای کشور را تربیت می کند.

در میان مقاطع تحصیلی در آموزش,, و پرورش,، مقطع متوسطه به سبب داشتن نقش ارتباطی بین مدرسه و جامعه از اهمیت بالا و سرنوشت سازی برخوردار است. دانش آموختگان این مقطع که به عنوان دیپلم از آن خارج می شوند ضروری است به سواد رسانه ای به عنوان مهارتی لازم برای زندگی در عصر کنونی و جامعه اطلاعاتی مجهز شوند، مهارتی که تسلط بر آن برای دانش آموزان بیش از سایر اقشار جامعه احساس می شود.

سازمان ها و موسساتی که در زمینه سواد رسانه ای فعالیت می کنند مانند: یونسکو درباره چهار زمینه در خصوص مهارت های مورد نیاز سواد رسانه ای توافق دارند. مهارت های مرتبط با سواد رسانه ای می توانند در توانایی در زمینه هایِ دسترسی و استفاده، ‌تحلیل کردن، ‌ارزیابی انتقادی و تولید خلاق خلاصه شوند. همه این مهارت ها پیشرفت جنبه های شخصی توانایی های خودآگاهی، تفکر انتقادی و توانایی حل مشکل را تقویت می کنند. این زمینه ها را می توان توانایی دسترسی و استفاده از رسانه ها، تحلیل و ارزیابی، تولید و ارتباط با پیام های رسانه ای و تفکر انتقادی نامید.

همچنین امروزه حجم بالای اطلاعات و دانش از طریق شبکه های اطلاعاتی در دسترس همگان قرار می گیرد. دانش آموزان به سبب استفاده از رسانه ها با اهداف متنوع و بوی‍‍ژه اهداف آموزش,,ی و سرگرمی، ارتباط زیادی با رسانه های مختلف دارند.

معمولا وقتی تاثیرات نامناسب انواع رسانه ها مانند برنامه های رسانه ای غیرمجاز، بازی های رایانه ای، شبکه های تلویزیونی ماهواره ای غیرمجاز ، استفاده نابجا از اینترنت و شبکه های اجتماعی مجازی و… بر دانش آموزان به صورت افت تحصیلی و مشکلات اخلاقی و رفتاری، آشکار می شود، به راههای درمانی اندیشیده می شود در حالی که بهتر است نوجوانان را به ابزارِ نیرومندتری به نام سواد رسانه ای مجهز سازیم تا خود با کمک والدین و اولیای مدرسه و سایر منابع مفید، فعالانه دست به گزینش گری و پالایش بزنند و بانظارتِ اصولی بر کارشان، رژیم مصرف رسانه ای خود را تنظیم و کنترل کنند.